We schrijven de halve finale van de play-offs om de Curaçaose voetbaltitel. Terwijl Centro Barbers supersub Oscar Molina zich klaarmaakt voor een invalbeurt, schreeuwen de supporters hem moed in. ‘Bamiro Oscar' (kom op Oscar) roept een van de superfans. Tot mijn grote verbazing zwaait de invaller terug en roept hij in het Papiaments nog gauw iets onverstaanbaars.

Als de 90 minuten zijn verstreken en de blessuretijd aanbreekt is het 1-0 voor Barber. Als een gehaast schot van Centro Dominguitos topscorer Mirco Colina over het doel verdwijnt, sporen de fans doelman Marcello Pisas subtiel aan tot tijdrekken: ‘Ban rustig Chelo' (Rustig aan Marcello). Pisas zelf kan deze steun wel waarderen. Zwaaiend laat de reservekeeper van het Antilliaanse team merken dat ook hij weet dat de buit binnen is.

Dicht bij het volk
Het niveau is te vergelijken met een wedstrijd tussen twee stabiele derdeklassers. Hoe dan ook, het entertainment eromheen maakt veel goed. Op de tribune is de sfeer gemoedelijk en rumoerig tegelijk. Bioscooppubliek? Nee dat kennen ze hier niet op Curaçao. We zijn in de Caraïben en dat betekent vooral veel temperament. Een half uur na de wedstrijd staan de fans op de parkeerplaats van het stadion nog na te discussiëren. ‘Is de gegeven strafschop nu terecht of niet?', dat is de grote vraag die de fans van Dominguito nog steeds bezighoudt.

Koelbloedig
Terug naar dat ene beslissende moment een paar minuten voor tijd. Het oordeel van de scheidsrechter is duidelijk: penalty.Vlak daarvoor is Barber nog goed weggekomenals één van de verdedigers vlak voor het zestienmetergebied een doorgebroken speler onderuithaalt. Voor de fans van de verliezende partij is het duidelijk dat de scheidsrechter op de hand is van Barber. Ook op het veld zorgt de beslissing om twee minuten voor tijd een penalty te geven voor veel woede. Een security medewerker en eenverzorger moeten er aan te pas komen om de om zich heen slaande Dominguito-doelman tegen te houden. Het duurt zeker vijf minuten tot Molina, daar hebben we hem weer, mag aanleggen voor de strafschop. De invaller van Barber blijft opvallend rustig en schiet de bal overtuigend binnen.

Politiebewaking
Godzijdank blijft het hierbij en monden al deze verbale frustraties niet uit in fysiek geweld. Scheldkanonnades die zo ver gaan dat bij de grote wedstrijden agenten aanwezig zijn om zowel de openbare als de verbale orde te handhaven. Een van de agenten: 'Soms gaan de scheldwoorden veel te ver. Dan kunnen we de fan een boete geven. Er zijn toch kinderen bij die dat ook horen.' Overigens levert het tijdrekken van keeper Pisas wel een overwinning op maar geen titel. Barber haalt de finale waarin het met 1-0 verliest van regerend kampioen Hubentut Fortuna...

Omdat ik altijd open sta voor kritiek, zal ik deluisteren naar de feedback van Majoen dus volgende keerweer eens een blogverhaal schrijven over mezelf;).