Tijdens mijn eerste vroege dienst rij ik 's ochtends rond kwart voor zeven thuis weg, op naar ons kantoor in de wijk Saliña. De route van Saliña naar waar ik samen met twee collega's woon in Sunset Heights, is ongeveer acht kilometer. Ik moet om zeven uur beginnen. Kortom tijd genoeg om het radionieuws te bestuderen en op tijd bij mijn werk aan te komen.

Laatste moment
Het avontuur begint al bij de eerste de beste supermarkt. Terwijl ik richting aangeef om rechtsaf te slaan, besluit mijn voorganger vlak voor het kruispunt nog vlug even links af te slaan richting de minitoko, uiteraard zonder richting aan te geven. Met zijn wapperende stropdas stapt de zakenman uit om nog vlug even een ontbijt te scoren.

File
Voordat ik de tweede kruising op de route ben gepasseerd, stuit ik al op de eerste file. Na vijf minuten is er eindelijk ruimte om mijn weg naar links te vervolgen. Het is dat er nog wat sociale automobilisten zijn die met hun lichten knipperen om aan te geven dat ik wel even voor mag. Anders stond ik hier nog zeker een paar minuten.

Antilliaan op omafiets
Rond 7.10 uur ben ik eindelijk op de ringweg (Schottegatweg). Eindelijk kan ik met een normale snelheid doorrijden. Terwijl ik midden op de weg een Curaçaose forens op omafiets met broodtrommel achterop zijn bagagedrager passeer (!), zie ik in de verte alweer een nieuwe opstopping. Dit keer heb ik geluk, ik hoef niet eens te stoppen. Terugschakelen naar z'n twee is genoeg om mijn route te vervolgen. Ik schakel net door naar de vierde versnelling, of ik zie plots dat de weg gaat versmallen. Vanwege werkzaamheden gaat de driebaansweg tijdelijk over op één baan. Vraag me niet wat voor werk ze doen. De lokale wegwerkers zijn drukker met het scherp in de gaten houden van het stapvoets voorbijrijdende verkeer. Je weet hier op dit kleine eiland namelijk maar nooit of je nog een bekende ziet voorbij rijden.

Autopech
Als het laatste stoplicht op de route na twee minuten groen wordt en ik links af wil slaan, slaat opeens de auto van mijn voorganger af. De Nederlandse stagiaire probeert haar oude Toyota nog te starten, maar de auto heeft geen zin meer. Daar sta je dan met zeker dertig auto's achter je. Gelukkig zijn er twee rijbanen voor linksaf. Rustig schuiven alle auto's tussen de andere voertuigen op naar de binnenste rijbaan voor linksaf. In Nederland zou iedereen luid gaan claxonneren en elkaar agressief aankijken, maar op Curaçao niet. Autopech is hier de normaalste zaak van de wereld. Als ik eindelijk mijn auto parkeer bij het kantoor van Scarlet, hoor ik een van de DJ's op de lokale radiozender Dolfijn FM nog net zeggen ‘Dit is het nieuws van half acht'...

Een paar weken geleden heb ik ookweer watnieuwe foto's toegevoegd in de map 'Curaçao 2010' en 'Voetbaltoernooi op Curaçao: Chippie Polar Cup 2010'....